Od 1 września 2015 Ministerstwo Zdrowia zdecydowało o refundacji leczenia toksyną botulinową typu A neurogennej nadreaktywności wypieracza, co jest ważną wiadomością dla osób z SM u których pojawiły się tego typu dysfunkcje.Niestety jest to jedyny lek dla chorych na tej liście.
Do programu leczenia kwalifikowane będą osoby dorosłe (powyżej 18 roku życia),cierpiących na nietrzymanie moczu z parć naglących, neurogenną nadaktywność mięśnia wypieracza u których brak jest widocznych efektów dotychczasowego leczenia (między innymi pogorszenie się czynności nerek, zastój w drogach moczowych lub zwiększenie zastoju już istniejącego, objawowe nawracające zakażenia górnych dróg moczowych) lub u których pojawiła się nietolerancja leczenia antycholinergicznego (przy założeniu, że zostały zastosowane minimum dwa leki antycholinergiczne, każdy stosowany minimum miesiąc). Pacjent będzie musiał wyrazić zgodę na ewentualną konieczność czystego przerywanego cewnikowania, jeśli zaistnieje taka potrzeba. Dodatkowo, pacjenci będą musieli mieć negatywny wywiad w kierunku m.in. neuropatii obwodowych, zaburzeń przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, nadwrażliwość na którykolwiek ze składników produktu. W sytuacji, gdy pacjent będzie dobrze reagował na toksynębotulinową, terapię będzie można powtarzać, nie częściej jednak niż od 6 do 9 miesięcy. Jeśli pierwszorazowe podanie leku nie przyniesie efektu, lekarz będzie mógł ponownie zaaplikować lek, jednak nie wcześniej niż 3 miesiące po pierwszym podaniu.
Z refundacji będą mogły skorzystać osoby z nadreaktywnością wypieracza o podłożu neurogennym nie tylko w przebiegu SM,ale też po urazie rdzenia. Pełen program refundacyjny dostępny jest na stronie www.ptsr.org
Aby pacjent został zakwalifikowany do leczenia, będzie musiał spełniać wszystkie zawarte w programie kryteria włączenia do programu lekowego. Zaburzenia funkcji dolnych dróg moczowych u osób chorujących na stwardnienie rozsiane mogą dotyczyć prawie wszystkich chorych. Badania wskazują, że jeśli długość choroby przekracza 10 lat, to aż u 90% osób z SM pojawiają się problemy wynikające z nieprawidłowego działania pęcherza moczowego. Charakter zaburzeń nie jest stały, a ich nasilenie może się zmieniać w trakcie trwania choroby, wiąże się to z ciężkością postaci choroby czy stopniem niepełnosprawności. Osoby chore na stwardnienie rozsiane, u których stwierdza się zaburzenia ze strony pęcherza moczowego,powinny odbyć specjalistyczną konsultację a badania lekarskie powinny odbywać się okresowo.
U osób chorych na stwardnienie rozsiane mogą pojawiać się zarówno problemy z opróżnianiem pęcherza moczowego (trudności w oddaniu moczu i jego zaleganie) co w dalszej konsekwencji może wywołać infekcje i popuszczanie moczu, jak również zaburzenia gromadzenia moczu (potrzeba częstego oddawania moczu), co może prowadzić do np. jego nietrzymania. Osoby z SM mogą cierpieć również na zaburzenia inicjacji mikcji.
Zaburzenia czynności pęcherza moczowego wpływają negatywnie na jakość życia osób chorych, przekładając się na ich funkcjonowanie społeczne, możność podejmowania i utrzymania pracy, nawiązywania relacji, realizacji planów. Obecnie głównym sposobem radzenia sobie z nadreaktywnością pęcherza moczowego są leki antycholinergiczne, stosowane przez lekarzy zazwyczaj w pierwszej kolejności,których zadaniem jest rozkurczenie napiętych mięśni układu moczowego. Dodatkowo stosować można także inne leki,które, zmniejszają napięcie mięśni i wydalanie moczu lub też ułatwiają jego oddawanie. Kolejną metoda wspomagającą opróżnianie pęcherza moczowego jest cewnikowanie. Fizjoterapia i odpowiednie ćwiczenia, jako postępowanie uzupełniające, również mogą wspomóc w usprawnieniu funkcji pęcherza. Oczywiście, o typie leczenia zawsze decyduje lekarz, po przeprowadzeniu szeregu badań.
Obecnie toksyna botulinowa jest zalecana u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym z nadreaktywnością pęcherza moczowego,u których inne metody leczenia nie przyniosły efektów. Podanie preparatu powoduje porażenie mięśni pęcherza, co powoduje wzrost jego objętości, poprawia jego podatność, rozluźnia mięśnie. Skuteczność tej metody leczenia wykazano w badaniach klinicznych, pacjenci zgłaszali również poprawę jakości życia, choć w trakcie stosowania pojawiły się również efekty uboczne, , takie jak np.infekcje układu moczowego. Zastosowanie toksyny botulinowej może zwiększać nasilenie zaburzeń opróżniania pęcherza, więc osoby poddawane leczeniu tym preparatem powinny posiadać wiedzę o samodzielnym cewnikowaniu. Toksyna botulinowa jest podawana w formie zastrzyku, zabiegi wstrzyknięcia przeprowadzane są w warunkach szpitalnych bądź ambulatoryjnych. przed przeprowadzeniem procedury lekarz bada pacjenta i zleca badania dodatkowe. Efekty zastosowania toksyny botulinowej mogą utrzymywać się przez kilka miesięcy.
Najnowsze komentarze